Ο Ηλίας Δεκουλάκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1929 με καταγωγή από τη Λάγια της Ανατολικής Μάνης. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ. Ανήκει στη γενιά του '60 και μάλιστα σε εκείνους που παρέμειναν και εργάστηκαν στην Ελλάδα. Από το 1960 έως το 1968 δίδαξε στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου (Δοξιάδη). το 1982 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην ΑΣΚΤ, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1988 δημοσιοποιώντας τους λόγους του. Από το 1988 υπήρξε ομότιμος καθηγητής. Στις αρχές της εκθεσιακής του δραστηριότητας (δεκαετία του '60), παρουσίασε μια εξπρεσιονιστικού τύπου αφηρημένη ζωγραφική. Σύντομα, όμως, επανήλθε στις λύσεις της παραστατικής ζωγραφικής, φτάνοντας σε ένα είδος σκληρού φωτογραφικού ρεαλισμού με έντονα κριτικό περιεχόμενο. Το 1979 θεματολογικά στρέφεται προς τον κριτικό σχολιασμό της αλλοτρίωσης που προκαλεί η τεχνολογία. Το 1984, στην 4η ατομική έκθεση έργων του, στην γκαλερί "Ωρα", παρουσίασε ζωγραφική, κατασκευές και βίντεο αρτ. Aργότερα στράφηκε στην τοπιογραφία με μια σειρά τοπία από τη Μάνη και την Αθήνα.
Τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση αυτή ανήκουν σε δύο περιόδους. Τα έργα της πρώτης περιόδου 1969-1973 επρόκειτο να παρουσιαστούν στην γκαλερί «Αθηνών Χίλτον», το 1973, αλλά η έκθεση έκλεισε πριν εγκαινιαστεί και τα έργα παρουσιάστηκαν αργότερα στην γκαλερί «Νέες Μορφές» . Τα έργα της δεύτερης περιόδου (1976-1978, μαζί με σπουδές 1974-78), όλα μεγάλων διαστάσεων, και με ενιαίο θέμα, ζωγραφισμένα σε μουσαμά με ακρυλικά χρώματα με την τεχνική του αερογράφου, παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1979 στην γκαλερί «Δεσμός», που ήταν γνωστή για τις πρωτοποριακές της επιλογές. Η τεχνική του αερογράφου ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εικαστικής έκφρασης του Δεκουλάκου. Τα μεγάλα σύνολα που δημιούργησε με αυτό το μέσο είναι από τα πιο εντυπωσιακά που εκτέθηκαν στην Ελλάδα εκείνα τα χρόνια - και όχι μόνο λόγω της τεχνικής του.
Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του βλέπουμε ότι « ο Δεκουλάκος είχε έναν τρόπο να παραβαίνει τόσο τις επικοινωνιακές συμβάσεις όσο και τις τεχνοτροπικές επιταγές της εποχής του, ίσως επειδή ο βαθύτερος στόχος του ήταν να προσεγγίσει κάτι διαχρονικό και παγκόσμιο, να μετέχει σε μια καθολικότητα, που είναι η πεμπτουσία της καλλιτεχνικής δύναμης», όπως σημειώνει η ιστορικός τέχνης Μάρθα Χριστοφόγλου στον κατάλογο που συνοδεύει την έκθεση του Μ.Ι.Ε.Τ.
Ο Ηλίας Δεκουλάκος εκτός από τις ατομικές εκθέσεις του, έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, σε πανελλήνιες, αλλά και διεθνείς διοργανώσεις, όπως στην Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών, στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας κ.ά. Έργα του παρουσιάστηκαν μετά το θάνατό του σε ομαδικές εκθέσεις στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων, στη Θεσσαλονίκη, στην Κωνσταντινούπολη, στο Ρέθυμνο, στην Πάτρα, στη Ρόδο, στην Ξάνθη.