Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου 120 σχέδια που φιλοτέχνησε ο Γιάννης Παππάς στο εργαστήριό του στην Αλεξάνδρεια, όπου παρέμεινε από το 1945 έως το 1952, όταν υπηρέτησε για έναν περίπου χρόνο στην Ανωτέρα Ναυτική Διοίκηση Αλεξανδρείας. Στο διάστημα της παραμονής του εκεί μελέτησε τα μνημεία της αιγυπτιακής τέχνης στο Κάιρο και την Άνω Αίγυπτο. Το 1947 συμμετείχε σε έκθεση καλλιτεχνών στην Πνευματική Εστία της Αλεξάνδρειας και το 1950 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αλεξάνδρεια.
«Εργάστηκα σκληρά και αγάπησα το εργαστήριο της Αλεξάνδρειας, επειδή μετά τον πόλεμο, την Κατοχή, την εξαθλίωση, τα Δεκεμβριανά, αισθάνθηκα εκεί ελεύθερος, ανέμελος, τολμηρός. Περίοδος αισιοδοξίας, ευτυχίας» έγραψε αργότερα ο Γιάννης Παππάς για την περίοδο εκείνη.
Η σημασία του σχεδίου για τον Γιάννη Παππά υπογραμμίζεται με όσα γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του Σχέδια 1930-1965 (Αθήνα 1990): «Από το ξεκίνημα, δίχως να το έχω καταλάβει, μάντευα τη σημασία του σχεδίου. Δεν ήμουν τότε σε θέση να γνωρίζω εκείνο που θα μου γινόταν αργότερα πίστη, ότι η εξέλιξη ενός καλλιτέχνη θεμελιώνεται στην αδιάκοπη άσκηση που συσχετίζει την όραση με τις γραμμές τις οποίες θα υποδείξει να ακολουθήσει το χέρι.
Η ροπή μου, ο θαυμασμός μου, η ανάγκη ν’ απεικονίσω έβρισκαν ικανοποίηση όταν έβλεπα ωραία σχέδια και όταν προσπαθούσα κάτι να επιτύχω.»
Σημειώνεται ότι από τις εκδόσεις του ΜΙΕΤ κυκλοφορεί ο μικρός τόμος Γιάννης Παππάς / Τα σχέδια της Αιγύπτου, 1945 – 1951.
Ο Γιάννης Παππάς γεννιέται το 1913 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1922 η οικογένειά του εγκαθίσταται στην Αθήνα. Ολοκληρώνει τις γυμνασιακές του σπουδές και φεύγει για το Παρίσι το 1930, όπου σπουδάζει στην École Supérieure des Beaux Arts. Παραμένει στο εργαστήριό του στο Παρίσι έως το 1939, οπότε επιστρέφει στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Το 1944 κατατάσσεται στο Βασιλικό Ναυτικό και υπηρετεί στην Αλεξάνδρεια. Το 1952 εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα και το 1953 εκλέγεται καθηγητής στην έδρα Γλυπτικής της Α.Σ.Κ.Τ. Από το 1959 έως το 1969 εκλέγεται διευθυντής της Α.Σ.Κ.Τ. για πέντε συνεχείς διετίες. Το 1978 παραιτείται και το Υπουργείο Παιδείας του απονέμει τον τίτλο του επίτιμου Διευθυντή της Σχολής. Την ίδια χρονιά εκπροσωπεί την Ελλάδα στην Μπιεννάλε της Βενετίας με έργα γλυπτικής και ζωγραφικής. Το 1980 εκλέγεται τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πεθαίνει στην Αθήνα το 2005.