Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα όσο και πλούσια έκθεση χαρακτικής με έργα σπουδαστών αλλά και αποφοίτων του Εργαστηρίου Χαρακτικής της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., από τη δεκάχρονη έως τώρα λειτουργία του, θα παρουσιαστεί από τις 13 Μαρτίου έως τις 6 Απριλίου 2008 στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Βασ. Όλγας 108).
Την έκθεση οργανώνουν το Εργαστήριο Χαρακτικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, καθώς συμπληρώθηκαν ήδη δέκα χρόνια συνεχούς εκπαιδευτικής διαδικασίας με δασκάλους τους Ξενή Σαχίνη και Μανόλη Γιανναδάκη, αναπληρωτές καθηγητές που εργάζονται με ξεχωριστές εκπαιδευτικές ομάδες, με τη διακριτική ευχέρεια επιλογής εκ μέρους των σπουδαστών.
Μέσα σ' ένα πανεπιστημιακό τμήμα του Α.Π.Θ. που προσμετράει μόλις 22 χρόνια ζωής, τα δέκα χρόνια λειτουργίας ενός εργαστηρίου σηματοδοτούν έναν κύκλο δημιουργικών δραστηριοτήτων, που η συνειδητοποίησή τους διαμορφώνει το παρόν και την εξέλιξή του.
Η έκθεση περιλαμβάνει ένα πλήθος μελετών και προτάσεων των σπουδαστών, μαυρόασπρα ή χρωματικά χαρακτικά μονότυπα ή αντίτυπα, που έχουν παραχθεί με τεχνικές της ανάγλυφης φόρμας χάραξης (ξυλογραφία, χάραξη σε λινόλεουμ, ή σε ειδικές πλάκες προκατασκευασμένης ξύλινης επιφάνειας M.D.F.) και της βαθιάς φόρμας χάραξης πάνω σε μεταλλικές πλάκες χαλκού ή τσίγκου (ξηρή χάραξη, οξυγραφίες με όλες τις τεχνικές, όπως γραμμικές διατυπώσεις, τεχνικές της άκουατίντα, της ζάχαρης, του μαλακού βερνικιού). Επίσης, μικτές εν γένει τεχνικές αλλά και λιθογραφίες σε πέτρα ή σε ειδικούς τσίγκους αλουμινίου, πειραματισμοί σε άλλα υλικά όπως πλεξιγκλάς, κολλαγραφίες, δηλαδή διάφορα υλικά που διαμορφώνονται με συνδετικό υλικό την κόλλα, σε "σώμα" - μήτρα. Τέλος, οι σπουδαστές χρησιμοποιούν και τη σύγχρονη τεχνολογία (υπολογιστές) για τις τεχνικές της φωτοχάραξης σε ειδικούς φωτοπολυμερικούς τσίγκους και για τις ηλεκτρονικές εκτυπώσεις.
Με τα αντιπροσωπευτικά αυτά έργα σπουδαστών που άλλοι επέλεξαν την χαρακτική ως κύριο άξονα των σπουδών τους και άλλοι απλώς παρακολούθησαν μια σειρά μαθημάτων για μία χρονική περίοδο, όπως και με έργα των αποφοίτων του Εργαστηρίου, επιτυγχάνεται μία πολύπλευρη παρουσίαση της δράσης του.
Ο Μανόλης Γιανναδάκης αναφέρει σε κείμενό του στο φυλλάδιο που συνοδεύει την έκθεση: «Το Εργαστήριο είναι μία μικρή κοινωνία αλληλεπίδρασης διδασκόντων και διδασκομένων, που έχει ως άξονα και στόχο τη γνώση αλλά και την ανάπτυξη δεξιοτήτων σε μία συγκεκριμένη "γλώσσα" των εικαστικών τεχνών, στους χειρισμούς της φόρμας και στη μελέτη ανάλυσης και ανασύνθεσης θεωρητικών ζητημάτων της χαρακτικής, συγχρόνως με την συναίσθηση της πραγματικότητας της σύγχρονης Τέχνης και την παρακολούθηση των εξελίξεών της γενικότερα...
Η εμπειρία του Εργαστηρίου μέσα στον πενταετή κύκλο σπουδών είναι ανεπανάληπτη ευκαιρία για τον καθένα να αναπτύξει, πέρα από το προσωπικό του έργο, την άμιλλα, τη συμμετοχή, τη συνεργασία, τον δημιουργικό διάλογο στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής ομάδας, ώστε να διαμορφωθεί ένα διακριτό στίγμα στο σύγχρονο εικαστικό τοπίο.
Όλα αυτά επιτυγχάνονται κυρίως με τα προγράμματα των διδασκόντων τόσο στη βασική εκπαίδευση των τεχνικών δυνατοτήτων της Χαρακτικής όσο και με τα ειδικά σεμινάρια, με τις εκπαιδευτικές εξορμήσεις, με τις επαφές, τις παρουσιάσεις των καλλιτεχνικών εργασιών καλεσμένων που προέρχονται από αντίστοιχα ιδρύματα του εξωτερικού (προγράμματα Έρασμος - Σωκράτης ή διμερείς σχέσεις συνεργασιών με άλλα ιδρύματα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης)».
Ο Ξενής Σαχίνης σημειώνει: «Θέλω να πιστεύω ότι στις Σχολές Καλών Τεχνών πρέπει να διδάσκουμε αντίληψη και στάση ζωής που θα γεννήσει αργότερα ενδιαφέρουσα τέχνη. Η χαρακτική για πολύ καιρό έπαιξε έναν αναπαραγωγικό ρόλο, βοηθώντας με τις τεχνικές της τη ζωγραφική να πολλαπλασιάσει τις εικόνες που δημιουργήθηκαν μέσω της λειτουργίας της. Έτσι είχε μείνει μακριά από την πλαστική έρευνα εφόσον είχε περιορισμένο αντικειμενικό σκοπό. Τώρα όμως, εδώ και έναν σχεδόν αιώνα, έχει απαλλαχθεί από αυτό το βρόγχο και δίνει τις δικές της λύσεις και προτάσεις σε προβλήματα που αφορούν την εικαστική σκέψη γενικότερα και όχι μόνο την ίδια. Ένα βήμα που βοήθησε προς αυτήν την κατεύθυνση ήταν η έρευνα που έγινε με προσοχή και με εργαλεία τις εγγενείς εικαστικές συνθετικές δυνάμεις της χαρακτικής αλλά και των τυπωμάτων. Παλαιότερα, χαράσσοντας, ετοιμάζαμε τη μήτρα που θα μας έδινε μέσω της πίεσης του χεριού ή του πιεστηρίου τα τυπωμένα αντίτυπα. Και γι' αυτό ονομάζαμε αυτή την τέχνη "χαρακτική", αφού για να τυπώσουμε έπρεπε να χαράξουμε πρώτα. [...]
Μα ποιες είναι αυτές οι εγγενείς δυνάμεις που ανανέωσαν και έδωσαν στη χαρακτική και στα τυπώματα τη σπουδαιότητα που τους οφείλαμε; Οι έννοιες, του αρνητικού, του θετικού, της αντιστροφής, της κάθετης προβολής, ο αισθητικός πλούτος των ποιοτήτων που βρίσκονται στα διάφορα τυπώματα, ανάλογα με την τεχνική που τα γέννησε, είναι κάποιες από αυτές. Το ιδιαίτερο βλέμμα του χαράκτη προς το κέντρο της γης όταν δουλεύει στο τραπέζι του που γίνεται δημιουργική αισθητική εμμονή είναι μια άλλη. Η καταστροφή της μήτρας που γεννάει αντίτυπα ενώ η ίδια πεθαίνει καθώς τη δουλεύουμε, υποδηλώνει τον αέναο κύκλο του θανάτου που ζευγαρώνει με τη ζωή. Η πολλαπλότητα και ο πολιτισμός που προκύπτει από την έννοια του τυπώματος είναι μία βασική δύναμη της σημερινής αντίληψης για την μνήμη και την λήθη. Ό,τι χαράσσουμε αντιστέκεται στη λήθη περισσότερο. Δεν είναι τυχαία η έκφραση "χαράχθηκε στη μνήμη μου". Μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος στη χαρακτική είναι η διακίνηση της οπτικής πληροφορίας και των αισθητικών προτάσεων ακόμα και πέρα από τις αίθουσες τέχνης».
Η έκθεση θα λειτουργεί με το εξής ωράριο: Τρίτη έως Πέμπτη, Σάββατο, Κυριακή 10:00 - 18:00, Παρασκευή 10:00 - 14:00 και 18:00 - 21:00, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Για ομαδικές επισκέψεις πρέπει να προηγείται συνεννόηση με το ΜΙΕΤ, τηλ. 2310 295170-1.