Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη αγγλική έκδοσή του (The Ritual Lament in Greek Tradition,  Cambridge University Press, 1974), το βιβλίο της Mάργκαρετ Aλεξίου παραμένει η πιο ενδελεχής και πολυσυζητημένη διαχρονική αλλά και ταυτόχρονα συγχρονική μελέτη του θρήνου στην ελληνική παράδοση. Oι συνεχείς αναφορές της διεθνούς βιβλιογραφίας στο έργο αυτό από την πρώτη εμφάνισή του μέχρι σήμερα διαγράφουν την ξεχωριστή πορεία του και το καθιερώνουν πλέον στο χώρο των κλασικών, βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών, καθώς και της Aνθρωπολογίας και της Λαογραφίας. Γράφοντας σε μια εποχή όπου η μελέτη της προφορικής λογοτεχνίας ακολουθούσε καινούριους δρόμους ―κυρίως χάρη στη συμβολή των Mίλμαν Πάρρυ και Άλμπερτ Λόρντ― ενώ οι ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες ανανέωναν το ενδιαφέρον τους και τον θεωρητικό εξοπλισμό τους για τη διερεύνηση των πολιτισμικών εκφάνσεων του θανάτου, η συγγραφέας συνθέτει την πρώτη συστηματική διεπιστημονική προσέγγιση του τελετουργικού θρήνου σε όλο το εύρος της ελληνικής παράδοσης. Στους μεθοδολογικούς προσανατολισμούς της συνέβαλε καίρια η επιτόπια έρευνά της στην Eλλάδα κατά τη δεκαετία του 1960.

Η ΜΑΡΓΚΑΡΕΤ ΑΛΕΞΙΟΥ σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, του οποίου είναι διδάκτωρ. Είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικών Σπουδών και Συγκριτικής Γραμματολογίας στο Χάρβαρντ, όπου δίδαξε από το 1986 μέχρι το 2001 ως κάτοχος της Έδρας Γιώργου Σεφέρη. Από το 1964 ώς το 1985 δίδασκε Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ. Το έργο της περιλαμβάνει μελέτες για την αρχαία ελληνική παράδοση, τη βυζαντινή λογοτεχνία, για νεότερους λογοτέχνες, όπως ο Βιζυηνός, ο Μυριβήλης και ο Καβάφης, καθώς και για την προφορική λογοτεχνία και το δημοτικό τραγούδι. Κατά τη μακρόχρονη πανεπιστημιακή της πορεία επηρέασε αποφασιστικά μεγάλο αριθμό ερευνητών διαφόρων επιστημονικών κλάδων. Ζει στην ιστορική πόλη Ουώλμερ, στο Κέντ της Αγγλίας.

Πίνακας περιεχομένων