Οι Παναθηναϊκοί αμφορείς, γεμάτοι με το περίφημο αττικό λάδι, δίνονταν ως έπαθλο στους νικητές των Παναθηναίων. Στην κύρια όψη του αγγείου εικονιζόταν πάντα η θεά Αθηνά, ενώ στην πίσω πλευρά το αγώνισμα στο οποίο είχε πρωτεύσει ο κάτοχός του. Η αφιέρωση τέτοιων αμφορέων σε ιερά και χώρους λατρείας φανερώνει την αξία που τους έδιναν οι νικητές.
Στο αγώνισμα της αρματοδρομίας σπάνια έπαιρναν μέρος Έλληνες από άλλες περιοχές, επειδή η συντήρηση και η μετακίνηση αγωνιστικών αλόγων ήταν πολυδάπανες και χρονοβόρες. Τα νεότερα όμως ευρήματα δείχνουν ότι οι εύποροι κάτοικοι της Κασσάνδρειας είχαν αυτή τη  δυνατότητα.
Ο συγγραφέας παρουσιάζει παναθηναϊκούς αμφορείς του 4ου αιώνα π.Χ. που βρέθηκαν στη Βόρειο Ελλάδα, και συγκεκριμένα στις ανασκαφές της Κασσάνδρειας και της αρχαίας Πέλλας, τους χρονολογεί και αποδεικνύει ότι ανήκαν σε Μακεδόνες αρματοδρόμους. Αναφερόμενος στις σχέσεις Μακεδόνων και Αθηναίων, και συνδέοντας την εικονογραφία των αμφορέων με την εικονογραφία των νομισμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εξηγεί τις πολιτικές σκοπιμότητες που οδήγησαν τον στρατηλάτη και τους διαδόχους του να υιοθετήσουν τα αθηναϊκά σύμβολα.