Στη μελέτη αυτή αναλύεται το έργο των κυριότερων εκπροσώπων της ελληνικής λυρικής ποίησης του 7ου και του 6ου αιώνα π.Χ. (Αλκμάν, Στησίχορος, Αλκαίος, Σαπφώ, Ίβυκος, Ανακρέων, Σιμωνίδης). Το βιβλίο είναι κλασικό για το είδος των προβλημάτων που θέτει και για τη μεθοδολογία που εφαρμόζει ο συγγραφέας του: για κάθε ποιητή συνεξετάζεται η παραγωγική δραστηριότητα και το ευρύτερο ιστορικό της πλαίσιο, ο ιδεολογικός χώρος και η ποιητική τεχνική. Για κάθε απόσπασμα εξασφαλίζεται μια θέση μέσα στο πλέγμα το οποίο συνθέτουν παλαιά και νέα ευρήματα και αρχαίες μαρτυρίες. Το σύνολο διαβάζεται όχι μόνο ως «συνεχές υπόμνημα» στο έργο των ποιητών, αλλά και ως κείμενο αυθυπόστατο, με δική του ενότητα. Έτσι, η συνθετική αυτή μελέτη, μολονότι απευθύνεται κυρίως στον φιλόλογο, τον φοιτητή και τον λόγιο, αποδεικνύεται χρήσιμη και για ένα ευρύτερο κοινό που ενδιαφέρεται για το μοναδικό αυτό κεφάλαιο της ιστορίας της λογοτεχνίας μας. Εξάλλου, χάρη στα άφθονα ποιητικά αποσπάσματα που παρατίθενται εδώ μεταφρασμένα, το έργο προσφέρεται και για αναγνώστες με στοιχειώδεις μόνο γνώσεις της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Ο Σέσιλ Μώρις Μπάουρα (1898-1971), διακεκριμένος Άγγλος ελληνιστής, δίδαξε στην Οξφόρδη αρχαία και νεότερη (επική και λυρική) ποίηση, και η πλούσια συγγραφική του παραγωγή καλύπτει ευρύτατο φάσμα θεμάτων.
Πίνακας Περιεχομένων