Η γεωγραφική σκέψη αναπτύσσεται προς δύο μεγάλες κατευθύνσεις: τη  Φυσική Γεωγραφία και την Ανθρωπογεωγραφία. Η άνθηση της Ανθρωπογεωγραφίας, που οφείλεται, μεταξύ άλλων, και στις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει για την επίλυση των πολεοδομικών και χωροταξικών προβλημάτων, ενισχύει την τάση να θεωρείται η Γεωγραφία επιστήμη του Ανθρώπου μάλλον παρά της Φύσης, αντίθετα με ό,τι πιστεύεται γενικά στη χώρα μας. Η Ανθρωπογεωγραφία μπορεί να παραλληλιστεί με τη σύγχρονη Ιστορία: και οι δύο επιδιώκουν τη  σφαιρικότητα, ασχολούμενες με τη σύγχρονη κοινωνία· διαφέρουν όμως ως προς τη διάσταση στην οποία δίνουν έμφαση: η Ιστορία στο χρόνο, η (Ανθρωπο)γεωγραφία στο χώρο.
Η ανάπτυξη της σύγχρονης ιστορικής σκέψης στον τόπο μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχει το παράλληλό της στη Γεωγραφία. Η Ανθρωπογεωγραφία του Μαξ Ντερρυώ θα βοηθήσει να καλυφθεί αυτό το κενό. Είναι ένα κλασικό έργο αναφοράς, που το κύριο πλεονέκτημά του, όπως επισημαίνει ο συγγραφέας στην εισαγωγή του, είναι ότι παρουσιάζει την Ανθρωπογεωγραφία με τρόπο κατά το δυνατόν ουδέτερο και αντικειμενικό.

Ο Μαξ Ντερρυώ (1920-2004), από τους γνωστότερους εκπροσώπους της γαλλικής γεωγραφικής σχολής, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κλερμόν-Φερράν και μεταξύ άλλων δημοσίευσε τα έργα La Grande Limagne auvergnate et bourbonnaise (1949) και Prιcis de Gιomorphologie (1958).

Πίνακας Περιεχομένων