Η αλληλογραφία Κωνσταντίνου Καβάφη (1863–1933) και Περικλή Αναστασιάδη (1870–1950) που δημοσιεύεται στον παρόντα τόμο περιλαμβάνει τριάντα δύο επιστολές. Δεκαεπτά είναι οι επιστολές του Καβάφη, από τις οποίες οι δύο σώζονται καθαρογραμμένες στα κατάλοιπα του παραλήπτη τους, ενώ οι υπόλοιπες δεκαπέντε σώζονται, ως συντομογραφημένα σχέδια επιστολών (και, σε μία περίπτωση, ως καθαρογραμμένο απόσπασμα), στα κατάλοιπα του συντάκτη τους. Μία επιστολή του Καβάφη σώζεται και ως σχέδιο και στην τελική της μορφή. Δεκαπέντε είναι οι επιστολές του Αναστασιάδη, οι οποίες σώζονται όλες στα κατάλοιπα του παραλήπτη τους· σε αυτές προστίθενται εννέα memoranda (ή σημειώματα τύπου memorandum), ένα από τα οποία αποτελεί απαντητικό σημείωμα του Καβάφη γραμμένο πάνω στο ίδιο χαρτί. Ενώ όλες σχεδόν οι επιστολές (και μερικά από τα memoranda) του Αναστασιάδη είναι χρονολογημένες, καμία από τις επιστολές και κανένα από τα σχέδια επιστολών του Καβάφη δεν φέρει χρονολογική ένδειξη. Με βάση την όσο το δυνατόν ακριβέστερη χρονολόγηση των καβαφικών κειμένων, στη συντριπτική τους πλειονότητα οι επιστολές κατατάσσονται με ασφάλεια στο χρονικό διάστημα Αύγουστος 1894 – 2 Σεπτεμβρίου 1905· μόνη εξαίρεση αποτελεί ύστερη επιστολή του Αναστασιάδη με χρονολογία 17 Ιουλίου 1925. Παράλληλα, όλες σχεδόν οι επιστολές έχουν γραφτεί με αφορμή την απουσία σε ταξίδι εκτός Αιγύπτου είτε του ενός επιστολογράφου, είτε και των δύο συγχρόνως, με διαφορετικό προορισμό ο καθένας· εξαίρεση εδώ αποτελούν (εκτός από τα memoranda) οι δύο πρώτες επιστολές του Καβάφη, που είναι και οι πρώτες του σώματος της αλληλογραφίας.
(Από την Εισαγωγή του βιβλίου)
Η Diana Haas είναι Ομότιμη Καθηγήτρια νεοελληνικής φιλολογίας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Δίδαξε επίσης στο McGill University, στο Harvard University, στο Πανεπιστήμιο Kρήτης, και στο New York University. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών ως ερευνήτρια στο Αρχείο Καβάφη με τον Γ. Π. Σαββίδη. Το βιβλίο της Le Problème religieux dans l’œuvre de Cavafy. Les années de formation (1882-1905) (διατριβή για το Doctorat d’État, Institut néo-hellénique τoυ πανεπιστημίου Paris IV-Sorbonne) εκδόθηκε από τις Presses de l’Université de Paris-Sorbonne (1996). Έχει δημοσιεύσει τον Βιβλιογραφικό οδηγό στα 154 ποιήματα του Καβάφη σε συνεργασία με τον Μιχάλη Πιερή (Ερμής, 1984)‧ επίσης, μελέτες για τον Καβάφη σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά, και σε συλλογικούς τόμους. Στις φιλολογικές της επιμέλειες καβαφικών χειρογράφων (μεταγραφή και υπομνηματισμός) συγκαταλέγονται οι αναγνωστικές σημειώσεις του Καβάφη στο The Decline and Fall of the Roman Empire του Edward Gibbon (Folia Neohellenica, 1982), το ημερολόγιο Constantinopoliad an Epic (Α.Π.Θ., Φιλοσοφική Σχολή – Τμήμα Φιλολογίας, Zητήματα ιστορίας των νεοελληνικών γραμμάτων. Aφιέρωμα στον K. Θ. Δημαρά, Παρατηρητής, 1994), και τα «αυτοσχόλια» του Καβάφη σε ποιήματά του (προδημοσιεύσεις σε πρακτικά συνεδρίων, επιστημονικά περιοδικά και τιμητικούς τόμους).