Πρόκειται για μια προσπάθεια να αποδοθεί στα λατινικά η ποίηση του Καβάφη, προς το παρόν επιλεκτικά, με σκοπό να φανερώσει στο μεγαλείο της τη λαμπρότητα του ποιητικού λόγου, σε ένα δύσκολο, μάλιστα, τμήμα της ποίησής του, το βιωματικό. Η επιλογή να μεταφραστούν στα λατινικά τα ποιήματα με κυρίως βιωματικό χαρακτήρα έγινε γιατί σε αυτά, περισσότερο απ' οτι στα λεγόμενα ιστορικά, φαίνονται ευδιάκριτα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της λατινικής γλώσσας: η αφαίρεση και η ένταση. Η μετάφραση στα λατινικά είναι της Αγγελικής Ηλιοπούλου.